* ความเป็นจริงคือเราไม่น่าจะเจอกันเลย ถึงจะรู้ว่ามันเป็นเเค่เพียงเรื่องบังเอิญ
เเต่ควางทรงจำมันเกิดไปเเล้ว เเละคงไม่ลืมมันไปง่ายๆ
คนที่เธอรู้จักตอนนั้นก็ยังเป็นชั้นคนเดิม ชั้นไม่ลืมเธอด้วยซ้ำเเม้รู้ว่ายังต้องเจอ
เป็นความทรงจำถาวร ที่คิดถึงมันทุกตอน
เข้าใจว่ามันต้องใช้ระยะเวลา ที่มันจะทำให้ใจของชั้นเย็นชา
วนเวียนกับคนคนเดิมเหมือนนาฬิกา ผ่านไปเป็นปียังมีภาพเธอเข้ามา
เเละทุกอย่างจะจบถ้าเราไม่รู้สึกดี เจอเธอทุกทีหัวใจก็มีปัญหา
ที่เคยสัญญาว่าในครั้งนี้ ชั้นจะทำให้ดีเเต่มันก็คงไม่มี เพราะเเค่ลืมเธอชั้นยังไม่มีปัญญา
คงมีเเต่เจ้าหญิงเจ้าชายในนิทาน ที่จะได้สมหวังในรัก เพราะว่าชั้นไม่เคยได้รับมันจากที่ไหนเลย
เเต่ว่าอย่างน้อยก็เคยมีมันให้เธอ เเม้ว่าเธอจะไม่ได้รับเอาไว้ ไม่เคยลืม ยังคงมีภาพเธอ
( * )
ความเป็นจริงคือเราไม่น่าจะเจอกันเลย ถึงจะรู้ว่ามันเป็นเเค่เพียงเรื่องบังเอิญ
เเต่ควางทรงจำมันเกิดไปเเล้ว เเละคงไม่ลืมมันไปง่ายๆ
ไม่ได้คิดสักนิดว่าจะมาขอร้อง ว่าเธอนั้นต้องเห็นใจกัน ชั้นไม่ได้อยากทะเลาะ ว่าเรื่องทั้งหมดนี้ใครทำ
ถึงแม้อยากจะบอกเธอ ว่าเธอยังเปลี่ยนใจทัน ถึงแม้ว่าเรื่องคืนนั้นเราต่างก็เต็มใจทำ
คนที่เธอรู้จักตอนนั้นมันก็ยังเป็นชั้น เป็นชั้นคนเดิม
ยังไมได้ Move on เลยด้วยซ้ำเพราะยังไงก็รู้ว่ายังต้องเจอ
เห็นเธอเดินจูงมือ เดินมากับเขา ชั้นเองยังเมาเหมือนเดิม
ชั้นเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมมันยังเอาแต่จำเรื่องเธอ
( * )