* เป็น หน้าสุดท้ายของปฏิทิน ปีนี้ช้ำมาเกือบทั้งปี
เรื่องความรักไม่ค่อยจะดี เดือนธันวามันหนาวทุกที
พูดเรื่องเคาน์ดาวก็น่าตลก นั่งมองตัวเองที่หน้ากระจก เห็นเธอกับเขารักกับจนข้ามปี
ใต้หมอกและแสงไฟ ในยามวิไลของค่ำคืน เจอะเธออยู่กับใคร มันสุดหัวใจจะกลับคืน
ปีนี้มันปีอะไร ทำไมฉันต้องมาทนฝืน เจอแต่คนใจร้าย เธออยู่กับเขา
เธอคงสบายใจกว่าในตอนที่อยู่กับฉัน ต่อให้รักเท่าไร แต่ผลสุดท้ายต้องจากกัน
เพียงแค่คำร่ำลา เธอก็ไม่มีสักครั้ง เธอช่างไปได้ง่ายดาย
ฉันก็คนไม่ใช่ก้อนหิน ถึงเธอรักเขาก็มีน้ำตา แต่เธอก็ทำเป็นเย็นชา เหมือนคนไม่เคยรักกัน
เพียงจากกันไม่นานและเธอก็ลืมถ้อยคำ
( * )
คิดถึงเธอแม้ว่าใครจะเข้ามา เตือนหัวใจอย่าไปรักใครซะดีกว่า
แค่เรื่องเธอฉันยังคงมีน้ำตา ถึงมันจะผ่านไปนาน เวลาไม่ช่วยอะไรฉันเลย
จนเวลาล่วงเลย แต่ใจเจ้าเอยยังคงรัก จนเมื่อเดือนกุมภา เธอใจดวงนี้ยังช้ำหนัก
หรือต้องถึงเมษา ฉันจึงจะเจอกับความรัก ที่เขาไม่หลอกลวง
จนเวลาล่วงเลย ไปนานแสนนานยังคงรอ เพียงแค่เจอคนรักจริง ที่เข้ามาทิ้งก็คงพอ
แค่ใครสักคนที่เข้าใจ
( * )
ตอนนี้เดือนกุมภา วันวาเลนไทน์ แต่มีน้ำตา คิดถึงเธอช่วงเวลาในปีที่แล้วยังมีเธอ ช่อดอกไม้ที่ให้ไป เธอยังเก็บมันเอาไว้ไหม แต่ว่าปีนี้ฉันเสียใจ วันวาเลนไทน์ ไม่มีเธอ