สิ่งสุดท้ายที่ยังเหลืออยู่ คือยังเหลือความทรงจำ
ที่ตรงนั้นที่ฉันเดินผ่าน ที่ที่หัวเราะด้วยกัน
รูปใบนี้ฉันยังเก็บไว้ ใส่กรอบไว้ไม่เคยห่าง
ไม่ทันแม้ที่จะพูดลา ได้แต่หวังว่าสักวัน จะเจอกัน
* เรา ในโลกที่วิ่งต่อ มันช่างสับสน จนไม่มีทางออก
และ ก็ยังต้องไปต่อ แต่มาวันนี้ ไม่มีกันเหมือนก่อน
เคยร่วมทุกข์และสุข เคยร่วมฝันด้วยกัน
เก็บไว้ในความทรงจำ ในคืนวันที่ดี ดูแลตัวเอง เวลาที่เราไม่ได้พบกัน
บางสิ่งนั้นก็จะหายไป มีสิ่งไหนหนอมาแทน
วันเวลาที่ต้องห่างไกล ฝากดาวไปให้เป็นสุข
ต่อจากนี้จะไม่มีแล้ว ต่อจากนี้จะไม่เหมือนเก่า
ไม่ทันแม้ที่จะพูดลา ได้แต่หวังว่าสักวัน จะเจอกัน
( * )
