* ต่อให้กาลเวลาจะผ่านไปนานเพียงใด แต่ว่าข้ายังคงเหมือนเดิมคิดถึงเธออยู่ในใจ
ยามเมื่อรัตติกาลยังคืบและคลานเข้ามาคราใด ใจพะวงยังคงคอยห่วงว่าเจ้าจะเป็นอย่างไร
บุบผา...เมื่อแย้มบาน ยังคงหอม..แม้แสนนาน
แม้ว่ากาลเวลาจะผันและผ่านไปนานเท่าไร แต่ฉันยังคงจดจำรอยรักรอยจูบข้างในหัวใจ
ยังคิดถึง...ทุกเรื่องราว แม้ความรัก...ของสองเรา
นั้นจะไม่อาจคืนหวนกลับมาให้มันเป็นเหมือนเดิม แต่ฉันก็ไม่อาจลืมเรื่องราวที่ผ่านมาลงได้เลย
( * , * )
ไม่รู้ว่าตอนนี้เจ้าเป็นอย่างไรบ้างคนดี ยังจดจำเรื่องราวที่ดีที่เคยมีได้หรือเปล่า
พี่ยังคงเฝ้ารอตรงนี้แม้ข้างกายมีแค่ความเหงา ยังคิดถึงแค่เพียงเจ้าดอกลีลาวดี
( * , * )