สายลมพัดโชย ค่ำเย็นมาเยือน ตะวันคล้อยเลื่อน เคลื่อนลงตรงฟ้าจดดิน
คล้ายบางคนฝัน หมุนวนไม่สิ้น เมื่อนกกาออกหากิน เช้าใหม่กำลังหมุนมา
* (แต่) เวลาผ่านไป วัยวันผ่านเลย ใบหน้าที่คุ้นเคย ของฉันคงจากไปตามกาลเวลา
ไม่ต้องอาลัยในถ้อยคำ ไม่ต้องโศกซ้ำด้วยน้ำตา เพราะเธอจะอยู่เพื่อรู้ว่า
พรุ่งนี้ข้างหน้ารอท้าทาย
** เธอเป็นฟ้า เธอเป็นฝน เป็นเปลวไฟ เธอเป็นลมหายใจของอนาคตที่รอคอยอยู่
ผิดหรือถูกที่ฉันทำจะเป็นครู ให้เธอเลือกเรียนรู้แต่สิ่งดี
เพราะอีกไม่นานโลกนี้จะเปลี่ยนมือ ให้เธอได้ยึดถือครอง เป็นโลกของเธอ
ใบไม้ที่เกาะ เขียวเข้มที่กิ่ง สักวันจะทิ้ง ร่างปลิวห่างกิ่งทิ้งใบ
( * , ** )
เธอเป็นฟ้า เธอเป็นฝน เป็นเปลวไฟ เธอเป็นลมหายใจของอนาคตที่รอคอยอยู่
