ใครต่อใคร ก็เห็นเธอไปกับเขา ปล่อยฉันให้จมความเศร้า เธอไม่เคยซ้ำราย
ให้กับเขาไปหมดตัว ไม่เคยกลัว ไม่เกรงใจ เห็นว่าฉันทนได้ ก็เลยยิ่งทำ
ทนอย่างวัว มีเขาบนหัวอย่างควาย ถูกสอนให้โง่งมงาย ใช้หนี้เวรและกรรม
เพราะว่ารักเธอหมดใจ ต้องทนไปให้เหยียบย่ำ ฉันยิ่งทุกข์ ยิ่งรักยิ่งช้ำเพราะเธอ
*ก็ไม่รู้ ทนอยู่กับเธอได้ไง กอดเธอไว้ หอมแก้มทีไรก็เจอ เหมือนมีกลิ่นของผู้ชาย
มันติดตามเนื้อตัวเธอ มันหลอนหัวใจเสมอ รู้หรือเปล่า
**เพราะว่ารัก ก็หลงละเมอเฝ้ารอ ไม่รู้เมื่อไรจะพอ เธอจะเหลือแค่เรา
แม้สึกหรอไปเท่าไร ก็จะรักเธอเหมือนเก่า หวังว่าเธอจะคิดได้เองสักวัน
(ซ้ำ *)
ก็คนมันรัก เหลือมาแค่ไหนฉันก็รักเธอ
