เมื่อยามที่สายลม พัดโชยผ่าน ดั่งเป็นสัญญาณพาใจให้หวั่นไหว
เพ้อไปถึงใคร ที่ลาร้างไกล จากไปนาน แสนนาน
แต่นานสักเท่าไร ฉันยังจำถ้อยคำของเธอเป็นแค่คำหวาน
พลิ้วเพียงลมผ่าน ไม่มีทิศทาง ไม่เคยจริงใจ
* ทำใจมานานและไม่คิดจะจดจำ แต่ลมยังทำใจฉันล่องลอยไป
ลืมอยากจะลืม อยากจะลืมความช้ำใจ ครั้งที่เท่าไรที่หวั่นไหวไปกับสายลม
** ใจที่ลอยอยู่ ขอคืนอยากมีสักคราวที่ฝืนใจหยัดยืนต้านทาน
หยุดคิดถึงเธอสักครั้ง ให้ใจไม่ลอยไปถามหาเธอ
( * , ** )
ขอเพียงสักครั้ง ให้ใจไม่ลอยไปคิดถึงเธอ
