บางทีมันก็สวยงาม บางทีมันก็น่ากลัว
ใครหลายคนก็ลืมตัว คิดว่าเป็นความจริง
ยามราตรีช่างสวยงาม สร้างสรรค์อะไรได้ตามใจ
อะไรไม่ดีก็ทิ้งไป โอ้โลกนี้ ช่างสวยงาม
แต่มันเป็นความสวยงามที่เกิดขึ้นในพริบตา
เมื่อความมืดมนบดบังดวงตาและทุกๆ อย่างก็หายไป
เธอ นี่คือความจริง
อย่าโยนทิ้งความจริง ทิ้งดวงตะวัน
ยังมีฉันและเธอ อยู่ตรงนี้
ในโลกที่มี แต่คนที่เห็นแก่ตัว
เธออย่ากลัว เธออย่ากลัว เธออย่ากลัว
จงอย่ากลัว จงอย่ากลัว จงอย่ากลัว
ขอให้เธอคืนกลับมาสู่ความเป็นจริง
ขอให้เธอคืนกลับมาสู่ความเป็นจริง
ขอให้เธอคืนกลับมาสู่ความเป็นจริง
ด้วยประตูบานนี้
แต่มันเป็นความสวยงามที่เกิดขึ้นในพริบตา
เมื่อความมืดมนบดบังดวงตาและทุกๆ อย่างก็หายไป
เธอ นี่คือความจริง
อย่าโยนทิ้งความจริง ทิ้งดวงตะวัน
ยังมีฉันและเธอ อยู่ตรงนี้
ในโลกที่มี แต่คนที่เห็นแก่ตัว
เธออย่ากลัว เธออย่ากลัว เธออย่ากลัว
จงอย่ากลัว จงอย่ากลัว จงอย่ากลัว