* ดวงดาวดวงนั้นชั่งสวยเหลือเกินในคืนนี้ เธอเป็นเหมือนดาวที่เปล่งประกายยามราตรี
เป็นแค่ไอ้หมาที่นั้งดูดาวอยู่ทุกปี ขึ้นไปไขว่คว้าก็ตกลงมาเจ็บทุกที
ก็เพราะว่าฝันฉันเกินตัว สูงฉันไม่กลัว แค่ไปกลับฉันที่ตรงนั้นที่เคยทัวร์
รักมากแค่ไหนแต่สุดท้ายก็ต้องพอ ต่อให้รอไปถึงเช้าแต่ว่าดาวคงไม่รอ
เป็นแค่หมาเดินตามพระบิณฑบาต หอนให้ดวงดาวฝากมันไปในอากาศ
รู้ว่าจบแล้วเรายังห่างดาวอีกไกล ก็ฝนมันตกแล้วในตอนเช้าดาวก็ไป
( * )
ผมก็รู้ตัวดีอาจเป็นเพราะเราที่ต่างกัน ต้องพยายามแค่ไหนถึงจะเอึ้อมถึงกัน ก็ยินดี
ถึงแม้จะเจ็บแล้วไม่จำ ผมไม่เคยเสียใจเลยไอ้สิ่งที่ผมเลือกทำ
ฝากพระจันทร์และสายลมหนาวบอกเธอให้หลับฝันดี ภาวนาและอธิษฐานขอเธอในยามราตรี
คงจะดี ถ้ามีเธออยู่ข้างกัน เป็นเพียงแค่ฝันกลางวัน
( * )
รู้ว่าไม่ไหวแต่ว่าฉันจะเข้าไป ทำใจไม่รักแล้วต้องเจ็บอีกเท่าไร
เหมือนกับสายน้ำที่มันยังจะคู่ป่า แต่ว่าเราเป็นแค่หมาไม่อาจเหมาะไปคู่ดาว
เป็นแค่หมาวัด แค่หมาวัด ฉันก็แค่ไอ้หมาวัด แค่หมาวัด ก็แค่นั้นเอง
( * )