มันนอนกลางวันบ่สนิท
แห่งคิดมันก็แห่งเจ็บ
กะตอนที่เจ้ากับเขาเล่นหมากเก็บ
แล้วแนมตากัน
กินนมโรงเรียนบ่เบิดย้อนอุ้กอั่ง
เลยฉีดใส่ทางว่าฮักเจ้า หลาย
แต่เจ้ากับเขากะซ้อนรถขี่กาย
อ้ายแห่งเจ็บ เจ็บใจเด้
คิดร้ายอ้ายจนเก็บไปฝัน
ให้สะบั้นจนเยี่ยวใส่บอน
ฮักเขาหลายแท้บ่งามงอน
คั่นฮักเขาหลายกะไปสา
สิบ่ปั่นขนม สิบ่ปั่นลูกอม
ยามล้มสิบ่เป่าให้
สิบ่ให้ เล่นหมากลี้
สิ แลนหนีไปไกลๆ
สิบ่ให้เล่นชิงช้านำ
สิบ่ให้ยืมดินสอ
สิบ่ให้เจ้ากินน้ำ
เคียดคนใจดำ
สิบ่เล่นนำคนใจร้าย
คิดร้ายอ้ายจนเก็บไปฝัน
ให้สะบั้นจนเยี่ยวใส่บอน
ฮักเขาหลายแท้บ่งามงอน
คั่นฮักเขาหลายกะไปสา
สิบ่ปั่นขนม สิบ่ปั่นลูกอม
ยามล้มสิบ่เป่าให้
สิบ่ให้เล่นหมากลี้
สิแลนหนีไปไกลๆ
สิบ่ให้เล่นชิงช้านำ
สิบ่ให้ยืมดินสอ
สิบ่ให้เจ้ากินน้ำ
เคียดคนใจดำ
สิบ่เล่นนำคนใจร้าย
สิบ่ปั่นขนม สิบ่ปั่นลูกอม
ยามล้มสิบ่เป่าให้
สิบ่ให้เล่นหมากลี้
สิแลนหนีไปไกลๆ
สิบ่ให้เล่นชิงช้านำ
สิบ่ให้ยืมดินสอ
สิบ่ให้เจ้ากินน้ำ
เคียดคนใจดำ
สิบ่ปั่นขนม สิบ่ปั่นลูกอม
ยามล้มสิบ่เป่าให้
สิบ่ให้เล่นหมากลี้
สิแลนหนีไปไกลๆ
สิบ่ให้เล่นชิงช้านำ
สิบ่ให้ยืมดินสอ
สิบ่ให้เจ้ากินน้ำ
เคียดคนใจดำ
สิบ่เล่นนำคนใจร้าย
