อ้ายอยากสิถามว่าเป็นหยัง เป็นหยังคือถิ่มอ้ายไป อู้บ่ว่ามันเสียใจฮ้องไห่จนบ่กล้าไปฮักไผ
ถ้าถามว่าอ้ายโอเคบ่ อ้ายโอเคบ่ได้เคียดให้เจ้าเลย
บ่เคยเอเจ้าไปเปรียบเปรยกับไผ เจ้ายังเป็นที่หนึ่งในใจ
* ลมพายุพัดมา กระโหมกระหน่ำอยู่กลางใจของอ้าย
ทั้งถ่า ทั้งไห่ อยากสิได้เจ้าคืนมาให้เป็นดังเก่า
** นี่กะเข้าหน้าแรง อ้ายยังนั่งถ้าคำแพง แดดมันเผาจนผิวมันแดงเบิ่งบ่ได้
เข้าเดือนเจ็ดฝนมันกะตกลงใส่ ไหลฮอดหน้าหนาวกะยังบ่มีคนโอบกอด
*** ทุกค่ำคืนอ้ายยังคงถ่ายังรอ มื้อได๋ละน้ออีน้องสิคืนมาหา
หน้าอ้ายเศร้ามันเจ็บมันปวดมีน้ำตา ที่คอยถ่ายุทุกสามฤดูกาล