ฟ้าก็คงต้องเปลี่ยนสี หมุนเวียนไปตามกาลเวลา ไม่อาจ หยุดยั้ง ดังใจ
ฉันก็คงต้องยอมรับ วันคืนที่มันเปลี่ยนหมุนไป เรื่องราวในใจ ที่มันไม่อาจคืนย้อนมา
และฉันจะจำ ภาพในนาที ที่เรานั้นได้มองตา จนถึงนาที ที่ฉันและเธอ ต้องเอ่ย คำว่าลา
* จากกันตอนนี้ ไม่รู้จะได้เจอกัน อีกเมื่อไหร่ ฉันไม่แน่ใจ
หากไม่เจอกัน ฉันคงต้องเศร้าใจ และคงต้องเสียใจ มันไม่สำคัญถานะอะไร
แค่อย่างน้อยได้รู้ว่าเธอยังสบายดี
( * , * )