ราตรีที่ฟ้ามืดมน ไร้แสงจันทร์ ไม่ต่างกับฉันทุกข์ทน ไร้หัวใจ
อาจมองว่าฉันเย็นชา ว่าฉันไม่แคร์อะไร แต่ฉันรู้สึกหวั่นไหว เมื่อใกล้เธอ
แววตาเธอดังแสงทอ ที่ปลายทาง เปลี่ยนความอ้างว้างแค่มี อุ่นไอเธอ
เพิ่งมองชีวิตมีค่า วันนี้ที่ฉันมีเธอ เหมือนฉันได้เจอ หัวใจที่หายไป
* จะอยู่อย่างไรถ้าวันนี้ฉันต้องขาดเธอ จะอยู่อย่างไรถ้าวันพรุ่งนี้ต้องขาดใจ
ทุกครั้งที่เราไกลห่าง ต้องการแต่เธอรู้ไหม
หากชีวิตมืดมนของฉันต้องขาดเธอ คงเหมือนคนตายที่ยังหายใจ
ชีวิตต้องไร้ความหมาย ถ้าไร้เธอ
ราตรีเฝ้ารอแสงจันทร์ ไม่นานได้พบเจอกัน แต่คนอย่างฉันเฝ้ารอเธอทั้งชีวิต
ในวันที่เราพบกัน ขอวอนให้โชคชะตา อย่าพัดพาเธอเพียงผ่านให้รานร้าวใจ
ชีวิตฉันไร้ความหมาย ถ้าไร้เธอ