เพราะว่าทุกๆ อย่างมีลมหายใจ ไม่ต่าง
จับมือก้าวเคียงไปกายใต้ตะวันดวงนั้น
ที่ตรงนี้มีต้นไม้ใหญ่ ให้พวกเราได้พักพิง
ทิ้งตัวในร่มเงา ลมหนาวพัดผ่านพ้นไป
หมู่นกประสานเสียงเพลง บรรเลงทำนองพงไพร
ใต้ท้องนภากว้างใหญ่ เราก็แค่เท่านั้น กฎเกณฑ์เดียวกัน
เพราะว่าทุกๆ อย่างมีลมหายใจ ไม่ต่าง
จับมือก้าวเคียงไปกายใต้ตะวันดวงนั้น
อยู่ร่วมกันบนผืนป่า เราจะไม่มีช่องว่าง
สุดท้ายปลายทางสุขทุกข์ เราเท่าเทียมกัน
เพราะทุกชีวิตคือเรื่องเดียวกัน
หยาดฝนละอองชุ่มฉ่ำ สายน้ำไหลรินชื่นใจ
หล่อเลี้ยงชีวิตมากมาย ฝากไว้ให้เราดูแล
คือพี่น้องและผองเพื่อน เสมือนเป็นครอบครัวใหญ่
ต่างก็มีหัวใจ สายใยเราผูกพัน นั่นคือสิ่งสำคัญ
เพราะว่าทุกๆ อย่าง มีลมหายใจไม่ต่าง
จับมือก้าวเคียงไปภายใต้ตะวันดวงนั้น
อยู่ร่วมกันบนผืนป่า เราจะไม่มีช่องว่าง
สุดท้ายปลายทางสุขทุกข์ เราเท่าเทียมกัน
เพราะทุกชีวิตคือเรื่องเดียวกัน
คืนความยุติธรรมให้กับคนและป่าไม้
ให้ความสมดุลกลับมามีความหมาย ให้สมบูรณ์ให้ยั่งยืน
คืนความยุติธรรมให้กับและป่าไม้
ให้ความสมดุลกลับมามีความหมาย ให้สมบูรณ์ให้ยั่งยืน
คืนความยุติธรรมให้กับคนและป่าไม้
ให้ความสมดุลกลับมามีความหมาย ให้สมบูรณ์ให้ยั่งยืน
เพราะว่าทุกๆ อย่างมีลมหายใจไม่ต่าง
จับมือก้าวเคียงไปภายใต้ตะวันดวงนั้น
อยู่ร่วมกันบนผืนป่า เราจะไม่มีช่องว่าง
สุดท้ายปลายทางสุขทุกข์ เราเท่าเทียมกัน
เพราะว่าทุกๆ อย่างมีลมหายใจไม่ต่าง
จับมือก้าวเคียงไปภายใต้ตะวันดวงนั้น
อยู่ร่วมกันบนผืนป่า เราจะไม่มีช่องว่าง
สุดท้ายปลายทางสุขทุกข์ เราเท่าเทียมกัน
เพราะทุกชีวิตคือเรื่องเดียวกัน
ทุกชีวิตคือเรื่องเดียวกัน
