รัก เจ็บ หาย และกลับไป รัก เจ็บ หาย และกลับไป
รัก เจ็บ หาย และกลับไป
อย่างกับอ่านหนังสือเล่มเดิม ที่ตอนจบมันก็เหมือนเดิม แต่ก็ยังลืมอยู่ซ้ำๆ
รักครั้งนี้ต้องไม่เหมือนเดิม ผลสุดท้ายก็โง่เหมือนเดิม นี่มันพวกคนเจ็บไม่จำ
* บอกตัวเองกี่ครั้งจะไม่ทนจะไม่ทนและสุดท้ายมันก็ยังวนอยู่อย่างนี้
แค่เธอ หว่านล้อม ฉันก็ยอม ฉันก็ยอม และก็พร้อมจะกลับไปลองอีกสักที
** รัก เจ็บ หาย และกลับไป รัก เจ็บ หาย และกลับไป
รัก เจ็บ หาย และกลับไป วนอยู่อย่างนี้
รัก เจ็บ หาย และกลับไป รัก เจ็บ หาย และกลับไป
รัก เจ็บ หาย และกลับไป ไม่ยอมหลุดพ้นสักที
งานอดิเรกก็คือโง่ ของกินที่โปรดก็คือหญ้า ทำตัวเป็นหมาถูกล่ามโซ่ มโนว่าเรามันมีค่า
ทั้งอดทั้งทนจนได้โล่ ไม่รู้ว่าโง่หรือว่าบ้า จำเก่งก็คือ F Hero ลืมเก่งก็เรานี่แหละน่า
( * , ** )
