อยู่ซือๆหัวใจกะเจ็บ มันเก็บน้ำตาเอาไว้บ่ได้ อยู่ซือๆกะนั่งฮ่องไห่ จักเป็นจั่งใด๋ดอกเด๋ 
อยู่ซือๆกะคึดฮอดเจ้า อยู่ซือๆกะเหงาขึ้นมา อยู่ซือๆกะเห็นเป็นหน้า เจ้าลอยมาในสมอง 
    * ( อ้าย )จำได้ว่าปีกลายลมหนาวมาต้องใจ เฮาได้นอนกอดก่ายมีสุขหลายยุสองคน 
     เจ้าอยู่ในอ้อมกอดอ้าย เจ้าบอกว่าอุ่นกว่าผ้าห่ม เฮากอดกันกลม ห่มกันยุเถียงนา 
     แต่ว่าหนาวปีนี้บ่มีเจ้าแล้ว  เจ้าไปแล้วแล้วบ่มีแววสิกลับมา
     เจ้าลืมฮอดปั้นข้าวจี่ทาไข่ที่อ้ายเคยจี่ให้น้องหล่า เจ้าลืมคำสัญญายุข้างกองไฟ 
       ** เจ้าสิคึดฮอดอ้ายแนบ้อ คึจั่งอ้ายคึดฮอดเจ้าแนบ้อ
        เจ้าสิยังจำความเก่าได้บ่ เจ้าสิคึดพ้อมันบ่จักหน่อย 
        อ้อมกอดที่เจ้าเคยอุ่น นอนหนุนแขนอ้ายเจ้าว่ามีแฮงหลาย
         หนาวปีนี้เจ้าคงสินอนกอดผุใหม่ อ้ายคงหนาวใจตาย มื่อนิบ่มีเจ้า
( * , ** )
 โอ๋...โฮ๊ะโอ๋...โอ ฮื้อฮือฮึฮือ...ฮื้อฮึหือฮือฮึฮือฮื้อ........ ( B1,B2,H ซ้ำ )