ต่อจากนี้มันก็คงถึงเวลา ให้แก้วตาได้ไปพ้อผู้ใหม่
บอกกับเธอว่าไม่เป็นไร น้ำตาไหลเจ้ากะบ่ต้องห่วง
ไปให้ไกลไกลบ่ต้องหวนคืนมา วาสนาอ้ายบ่พอส่ำเขา
เพื่อนคู่ใจในวันนี้คือน้ำเมา เรื่องของเฮาให้เจ้าลืมโลดอ้ายว่า
* อาจสิบ้า เป็นครั้งคราว อาจสิเหงา คือคนป่วง กะบ่มีคน คอยกอดคอยหวงคือเก่าแล้ว
** ให้เจ้าสุขเด้อนาง อย่าให้ม้างคือฮักเฮา อย่าให้มีความโศกความเฉา ให้เจ้าฮักกับเขา ดนๆ
ให้เจ้าหน่ำกันโลดคักๆ เอาความฮักอ้ายถิ่มลงโขง
บ่ต้องมาเฮ็ดหน้าหลูโตน เพราะจั๋งได๋เจ้ากะไปอยู่ดี
เรื่องผ่านมา ให้เจ้าคิดว่าฝัน ให้เจ้านั้นสุขขังสุขขี
ฮักที่ให้ไปโตอ้ายยินดี ในวันนี้เฮาสองต้อง ลา จากไกล
ไปโลดสา อ้ายอยู่ได้
