ศรีมื้อนี่แม่นมื้อดี มื้อเศรษฐีอมุตะโศก ไก่ผูโอ่กตื่นข้าวสาร แม่มารตื่นมดส่ม
เข่าต้มตื่นเจ้าหัว ดอกบัวตื่นพระเจ้า หมาเฒ่าตื่นลิงโทน
* ให้เจ้าเป็นคู่ครองอยู่ดอกเทิงเมืองแมน อย่าได้เจ็บปวดแสนโสกาดอกคือน้อง
ให้เจ้าเป็นคู่ซ่วนให้เขาเป็นคนเกี้ยว อย่าได้โงเหลียวหลังมาเบิ่งน้อง มาเยอ ขวัญเอ้ย
** น้องมันทุกมันยากบ่สมกับอ้าย กาดำผู้ฮ่ายมันบ่สมหงส์
บ่ได้เข้าพาขวัญดังใจประสงค์ ป้อนไข่หน่วย
ดอกนำอ้าย มือของน้องมีไว้หลกกล้าเกี่ยวข้าว
บ่คือมือของเขามีไว้กอดพี่ชาย มันกะคงบ่มีความหมายสุดท้ายน้องกะเป็นคนโง่
เบิดปี เบิดปี
ให้เจ้าเป็นคู่ครองอยู่ดอกผีป่าช้า ให้เจ้าเป็นผีบ้ามีแต่แนวป่วง…
หย่างไปใสมาใสมีแต่คนท้วง อย่าได้มีความสุขคือจังน้อง สาธุ สาธุ สาธุ ตายแน่แม้
( ** )
มาเยอ ขวัญเอ้ย