ยังจดจำวันเวลา ที่ผ่านมายังฝังใจมนติดตรึงในหัวใจ..อยู่ทุกวัน
ไม่รู้เธอยังจำได้เลยหม้ายคำสัญญา ก่อนเราจะจากกันว่าเธอจะไม่แปรผัน ไม่ลืมกัน เธอให้สัญญา
ไอ้ฉันก็ดีใจ ชื่นหัวใจเมื่อได้ยินคำเธอบอกให้พี่รอถ่า จะหลบมา อย่าได้ขวยใจ.
* จวนจะสิ้นปี ข่าวคนดีไม่เห็นมีมาพี่ก็ยัง ตั้งหน้า ตั้งตา รอแต่น้อง
มันขวยใจพรือโฉ้เหลือแหนเดือนสิบชิงแปดไม่เห็นหน้าน้อง
พี่หมายพี่ยังคอง..รอน้องจนถึงสงกรานต์..
** ไม่หลบมาหายังคอยถ่า ดังคำสัญญาที่เคยให้ไว้ว่าเรียนจบตอใด จะกลับมาหากัน
หรือเธอเจอใครที่ใหญ่หวามีเงินตรา ยศถาบรรดาศักดิ์
พี่นั้นก็ยอมอกหัก หากว่าเธอนั้นไปได้ดี..
แต่เธอนั้นบอกมา.. อย่าให้ต้องขวยใจ