อีกครั้ง ที่ดวงใจมันแตก ที่แหลกตั้งแต่เริ่ม
กี่ครั้ง กี่ครั้งที่มองเธอใกล้ๆ เธอดูเหมือนไกลออกไป
ทำได้เพียงเก็บเธอไว้ตรงนั้น ตรงซอกลึกแห่งความฝัน
* จะ วิ่ง ออกมา เพราะรู้ว่าเธอไม่ต้องการ ฉันก็เลยต้องถอยมา
ให้ ที่ ตรงนั้น เว้นไว้ให้คนสำคัญของเธอ ที่เธอนั้นรักและเฝ้ารอ
ไม่รู้ ว่าฉันยังเป็นคนอยู่ ในสายตาเธอหรือไม่
ฉันเหมือนนักโทษคนนึง ในเรือนจำชื่อว่าตัวเอง
ถ้าต้องการพ้นโทษทัณฑ์ ก็คงจะต้องตัดใจ
( * )
( * )