นั่งฟังเสียงสายลมต้องพัดข่องก่อไผ ก้มหน้าเขี่ยดินเฮ็ดใจอยู่ข้างเถียงนา
กลั้นน้ำตาบ่ไหว มันเจ็บหัวใจ จนเหมิดคำสิว่า ย้อนเห็นมาเต็มสองตา ว่าเจ้ามีคนใหม่ ....
สัญญาสิหย่างควงเเขนให้มั่นแก่นคือว่า เคยเว่ากับดินกับฟ้าสิแค่เฮา
สุดท้ายแค่เพียงแกล้งฮัก ตั๋วเฮ็ดให้คนหัวใจเหงา ฮ้อนฮน ฮักเจ้าจนเหมิดใจ
* ตั๋วให้อ้ายฮัก ให้ทุ่มเทหัวใจ ให้หลงคิดไปว่ามีค่า
ให้อ้ายฝัน ให้คองท่า กับคำสัญญาบ่จริงใจ
บอกบ่ฮัก ตั้งแต่มื้อนั้น ขั้นบอกมาว่าเจ้าบ่มีใจ กะคงสิบ่ปล่อยไป ให้คิดไกลเกินโต ...
นั่งฟังเสียงสายลมส่อง พัดต้องหัวใจ สิให้ยื้อให้รั้งจั่งได๋ เมื่ออ้ายเบิดค่า
หากคนคืออ้าย นิมันบ่สิสน ตัดใจเจ้าไปฮักกันสา คำว่าฮักของฮ้ายหมดค่า เจ้าบ่สนใจ
( * )
