เอ่ยคำลาต่อกันเถอะฉันรู้ดี ไม่มีทาง     ก็เรานั้นไม่เคยเข้า..ใจ 
จะเปลี่ยนอะไรปรับตัวแค่ไหนยังไง ก็ไม่ไหว    เราเข้ากันไม่ได้..เลย 
    ถึงวันที่เราต้องปล่อยมือกัน  อย่าให้มันต้องเจ็บต้องช้ำมากมาย
     * ฟ้ากว้างใหญ่ต้องมีใครสักคน  ที่เขาเข้าใจเธอดี 
     ไม่สายเกินไป ที่จะ(เริ่ม)(รัก)ใหม่ จะเป็นกำลังใจให้เธอโชคดี
ให้มันเป็นบทเรียนกับรักที่เราจะเริ่มใหม่   จำไว้ให้มันขึ้น...ใจ 
จากกันไปด้วยดีอย่างน้อยเรายังคุยกันได้  อย่างคนคุ้นเคยไม่ใช่คนไกล
   สักวันเราคงต้องเจอะเจอกัน   อย่าให้มันต้องบาดต้องหมางกันไป
ของขวัญสุดท้ายที่เราจะมอบให้กันได้  คือรักและห่วงใย 
( * , * )