เอ่ยคำลาต่อกันเถอะฉันรู้ดี ไม่มีทาง ก็เรานั้นไม่เคยเข้า..ใจ
จะเปลี่ยนอะไรปรับตัวแค่ไหนยังไง ก็ไม่ไหว เราเข้ากันไม่ได้..เลย
ถึงวันที่เราต้องปล่อยมือกัน อย่าให้มันต้องเจ็บต้องช้ำมากมาย
* ฟ้ากว้างใหญ่ต้องมีใครสักคน ที่เขาเข้าใจเธอดี
ไม่สายเกินไป ที่จะ(เริ่ม)(รัก)ใหม่ จะเป็นกำลังใจให้เธอโชคดี
ให้มันเป็นบทเรียนกับรักที่เราจะเริ่มใหม่ จำไว้ให้มันขึ้น...ใจ
จากกันไปด้วยดีอย่างน้อยเรายังคุยกันได้ อย่างคนคุ้นเคยไม่ใช่คนไกล
สักวันเราคงต้องเจอะเจอกัน อย่าให้มันต้องบาดต้องหมางกันไป
ของขวัญสุดท้ายที่เราจะมอบให้กันได้ คือรักและห่วงใย
( * , * )