* ตอนเด็กฉันเคยสงสัย ว่ารักแล้วทำไมต้องเจ็บ แต่ตอนนี้กลับสงสัย ว่าเจ็บ แล้วทำไมต้องรัก
ฝืนทนเจ็บ เก็บความในใจ ยิ่งรักเท่าไหร่ หัวใจยิ่งเจ็บ เหนื่อยล้า เสียน้ำตา เสียเวลา
กับรักที่ไม่มีอยู่จริง
ทำไมต้องเจ็บ ทำไมต้องรัก ทำไมต้องจาก ทำไมต้องฝืน
ฉันไม่เคยเข้าใจทุกค่ำคืน รักนี่มันยากนักที่ต้องลืม
เธอทำให้ปวด ให้ใจต้องช้ำ ยังยืนฝืนเจ็บ เจ็บอยู่ซ้ำ ๆ
ยิ่งรักเท่าไร ยิ่งทนให้เขาทำ ย้ำให้เราเป็นคนที่โง่งม
( * )
เจ็บก็ยังรัก รักก็ยังเจ็บ เจ็บก็ยังหวง ห่วงคนที่ทำให้เจ็บ
พยายามจะ Move on ทั้งที่ยังรักหมดใจ พยายามไม่รู้ไม่เห็น และทำเป็นไม่ใส่ใจ
แล้วยังไง ก็เขาไม่รัก ก็รู้อยู่แต่ทำไมใจไม่พัก
ก็ลงใจแล้วมันไม่คืนกลับ สับสนในใจว่าเจ็บหนักทำไมต้องรักไม่เข้าใจ
( * , * )