จากวันที่รอ พ.ศ. ที่ใจคิดถึง จากมุมมุมหนึ่ง ของเมืองใหญ่ไกลบ้านเรา
จากคน ๆ นี้ ที่มีเพื่อนคือความเหงา เฝ้าส่งข่าวคราว จากใจฝากไปถึงเธอ
กี่งานเงินน้อย ที่คอยก้มหน้าฝ่าฟัน หลายปีพ้นผ่าน ก็ยังทุกข์ยากเสมอ
ยามเหนื่อยยามเหงา หัวใจเฝ้าร้องละเมอ ก็มีแต่เธอ ที่โทรมาปลอบใจกัน
* รักคนโทรมาจังเลย อยากเอ่ยให้ฟังทุกวัน ณ เวลานี้เมื่อวานได้เอ่ยคำนี้
รักคนโทรมาจังเลย ฝากใส่กลอนหัวใจให้ดี ไม่นานจะพา ทั้งชีวิตนี้กลับไปดูแล
จากวันที่รอ พ.ศ. ที่ใจเฝ้าฝัน เราจะก้าวผ่าน ทุกวันด้วยใจรักแท้
ยามที่อยู่ไกล เกินเอื้อมมือไปเทกแคร์ ยังได้ดูแล ด้วยการกดเบอร์หากัน
( * )
( * )
