มันคงจะมีแค่ฉัน ที่คิดถึงเธอ และเป็นตอนนี้ที่เอาเเต่เพ้อว่าเธออยู่ไหน
ทำอะไรกับเขา คนนั้นมีความสุขดีหรือเปล่า แต่คงดีกว่าฉัน ตรงนี้....
เธอจะรู้บ้างไหม กลางคืนมันทรมาน กับการที่ต้องใช้ ชีวิตคนเดียวลำพัง
เธอจะรู้บ้างไหม ว่าคนที่มีมาพัง มันต้องเจ็บแค่ไหน
* มันอาจจะมีแค่ฉัน...แค่คนเดียว ที่ยังจดยังจำเรื่องระหว่างเราเอาไว้
ที่ยังจำคือความรัก..ที่ไม่มีใคร เข้ามาแทน...ที่ของเธอ
และมันคงเป็นฉัน..เเค่คนเดียว วนอยู่ลูปซ้ำๆ...อย่างนั้น
ฝันของเราไม่หายไป เหมือนเสียงหายใจ.. ไม่เคยลืม เรื่องของเรา
ฉันกด delete แล้วเลือกไม่จำ ฉันทิ้งเธอไว้เป็นไฟล์ขยะ แต่ทำไมมันกลับกันฉันยังจำได้ทุกขณะ
เหมือนติดในห้องๆเดิมที่เคยมีเธออยู่ตรงนั้น แต่ว่าห้องๆเดิมสะท้อนกระจกเหลือเพียงเเค่ตัวฉัน...
อาจจะเป็นแค่ฉันคนเดียวที่คิดแบบนี้ เธออาจมีเขานอนบนเตียงแล้วมีความสุขดี
แต่ฉันไม่ใช่เลย... ความรู้สึกมันวนเป็นวงกลมๆมันไม่เหมือนอย่างเคย
( * )
สัมผัสของเราฉันยังไม่ลืม ความฝันที่มาก่อนตื่น
ยังเป็นภาพเธอที่ยืนที่เดิม ในขณะที่เขาก็ยืนข้างเธออยู่...
yeah ฉันต้องทำยังไงต้องทำยังไงให้ได้เธอคืนกลับ
มุมนึงก็อยากปล่อย..เรื่องเรา ให้เธอได้มีความสุข มุมนึงก็อยากพัก ถือบ้องยัด.. กัญชานั้น
จุดไฟแล้วสูบ แม้ว่าเธอไม่มา เรื่องเราต้องลา ฉันก็ต้องลืมมัน..
ลืมต้องลืมให้ได้ แค่ยิ้ม yeah oh ohhh ลืมต้องลืมให้ได้ แค่ยิ้ม yeah oh ohhh
ลืมต้องลืมให้ได้ แค่ยิ้ม yeah oh ohhh เมาเข้าไป ยิ้มเข้าไว้ สุดท้ายก็ต้องจบ...
( * )