กูใช้เวลามาทั้งชีวิต ต่อติดใจที่มันเเหลกสลาย จนฟื้นคืนจากความตาย จากคนใจร้ายทำลายเอาไว้
เก็บตัวบอกใจเจ้าของ กูสิบ่ลองฮักไผอีกต่อไป สาปแล้วความฮัก สาปคนจังไร บ่ยกใจให้ไผง่ายๆ
จนมื้อนึงมึงย่างเข้ามา มาทำท่าว่าฮักกูคักหลาย
กำเเพงความฮัก กูถืกพังทลาย ถวายหัวใจให้มึง
แรกมึงกะดีฮักกูคักหลาย แต่บ่ท่อได๋ใจกูกะเจ็บอีกจนได้
มึงกะซั่วบ่ต่างจากไผ เผาใจกูซ้ำจนเป็นขี้เถ้า
กูหวังว่าสิพ้อคนดี กูหวังว่าสิมีชีวิตใหม่ แต่สุดท้ายมึงออกแนวจัญไร บ่ต่างจากเขา
* มึงมาเหยียบซ้ำเหยียบซ้ำเหยียบซ้ำ เหยียบซ้ำรอยแผลหม่องเก่า
เฮ็ดใจกูเจ็บบ่ซ่วงบ่เซา มึงเอาตีนมาเหยียบใจกูซ้ำรอย
กูเลยเจ็บซ้ำเจ็บซ้ำเจ็บซ้ำ เจ็บซ้ำเหมิดทางสิไป
มึงกลับมาฆ่ากูให่มันตายก่อนไป อย่าถิ่มกูเอาไว้ ให้ทรมานแบบนี้
กูหวังว่าสิพ้อคนดี กูหวังว่าสิมีชีวิตใหม่ แต่สุดท้ายมึงออกแนวจัญไร บ่ต่างจากเขา
( * )