ทั้งที่เตรียมใจมาอย่างดี เหมือนดูท่าทีว่าไม่แคร์
สุดท้ายเพิ่งซึ้งถึงความพ่ายแพ้ แค่เพียงได้ยินว่าเธอต้องไป
ฝืนใจยินดีเธอกับเขา ยิ้มให้เบา ๆ เท่าที่ไหว
ต้องพูดว่าเขา เหมาะสมกันแค่ไหน ทั้งที่ในใจมันตรงข้ามกัน
* ถ้าคนดูเข้มแข็ง แปลว่าอยู่คนเดียวไหว ก็ถูกแล้ว ที่ฉันต้องไม่เหลือใคร
** เกลียดตัวเองที่แกล้งว่าไม่เป็นไร ทั้งที่จริงข้างในไม่ใช่แบบนั้น
ได้แค่ยิ้มอ่อน ๆ เก็บซ่อนอาการ ปิดบังความจริงที่เจอ
เกลียดนาทีที่แกล้งทำเป็นมองฟ้า รู้ว่าต้องหลบตาเพราะว่ากลัวเผลอ
คอยแอบห้ามน้ำตา ที่กำลังล้นเอ่อ ไม่ให้เธอได้เห็นความอ่อนแอ ของหัวใจ
แม้ต้องแสดงสักเท่าไร ห้ามใจไม่ให้ดูเหนี่ยวรั้ง
ไม่อยากจะทำ ให้เธอต้องผิดหวัง จะเจ็บยังไง ก็ต้องยอมให้ไป
