เจ้าบุหงาของพี่อยู่ไหน
ตั้งแต่เมื่อวันที่เราห่างไกล
ใจเจ้าเอยจะรู้บ้างไหมถึงใครคำนึง
ยังคงคิดถึงทุกวันผ่านมา
แม้จะตื่นนอนหรือตอนหลับตา
วอนให้ลมและดาวบนฟ้าพัดเจ้ากลับมา อีกครั้ง
อยากจะย้อนเวลาคราที่เรารักกัน
วันที่เจ้ายังอยู่ตรงนี้ยังอยู่เคียงข้างกัน
พี่ยังคงเฝ้าคอยแม่กลอยใจในฝัน
โอ้ดวงใจของพี่เจ้าช่อมาลีของฉัน
นึกถึงครานั้นให้เจ้าได้ฟังคำหวาน
บทกวีที่ร้อยเรียงที่พี่ให้เจ้าวันนั้น
มันจะมีอีกไหมในใจพี่เกิดคำถาม
วอนดวงดาวและสกุณาพาเจ้ากลับมาอีกครั้ง
เรื่องราววันนั้นที่พี่ทำผิดไป
ทำให้เจ้าต้องเสียน้ำตา ทำให้เจ้าต้องเสียใจ
อยากกลับไปแก้ไขอภัยให้พี่ได้ไหม
เพิ่งรู้ตัววันนี้ว่าไม่มีเจ้าพี่อยู่ไม่ไหว
นิทราคืนนี้เจ้าฝันถึงพี่บ้างไหม
เจ้ายังจำคำหวานจำรักของเราได้ไหม
ความทรงจำของเราชีวิตที่เคยร่วมใช้
เจ้าบุหงาของพี่โปรดกลับมาได้ไหม
เจ้าบุหงาของพี่อยู่ไหน
ตั้งแต่เมื่อวันที่เราห่างไกล
ใจเจ้าเอยจะรู้บ้างไหมถึงใครคำนึง
ยังคงคิดถึงทุกวันผ่านมา
แม้จะตื่นนอนหรือตอนหลับตา
วอนให้ลมและดาวบนฟ้าพัดเจ้ากลับมา อีกครั้ง
วนอยู่ในความคิดนั้นๆ มันเพียงลำพัง
มีแค่เพียงตัวฉันละเมออยู่ในภวังค์
และเธอคงไม่รู้แม้ฉันตะโกนดังๆ
ว่าในใจฉันคิด คิดถึงเธอเกินกำลัง
เพลงที่เธอฟัง ฉันนั้นยังจำได้
และทุกๆ ครั้งที่เพลงนี่มันกำลังเล่นดังนั้นทำให้
ใจของฉันนั้นมีอาการ
คิดถึงเธอและวันเมื่อวานจนร่ำไห้
เจ้าบุหงา ของพี่ไปไหน ตั้งแต่เจ้าลา เจ้ารู้บ้างไหม
ว่าพี่นี่ช้ำน้ำตาตกใน เมื่อใจหวนคำนึง
พี่ยังคิดถึงทุกๆ เวลา วนเวียนดั่งเช่นเข็มนาฬิกา
ได้แต่วอนลมและโชคชะตา
ช่วยพัดและพาเธอคืนกลับมา อีกครั้ง
เจ้าบุหงาของพี่อยู่ไหน
ตั้งแต่เมื่อวันที่เราห่างไกล
ใจเจ้าเอยจะรู้บ้างไหมถึงใครคำนึง
ยังคงคิดถึงทุกวันผ่านมา
แม้จะตื่นนอนหรือตอนหลับตา
วอนให้ลมและดาวบนฟ้าพัดเจ้ากลับมาอีกครั้ง
วนอยู่ในความคิดนั้น ๆ มันเพียงลำพัง
มีแค่เพียงตัวฉันละเมออยู่ในภวังค์
วนอยู่ในความคิดนั้นๆ มันเพียงลำพัง
ว่าในใจฉันคิด คิดถึงเธอเกินกำลัง
วนอยู่ในความคิดนั้นๆ มันเพียงลำพัง
มีแค่เพียงตัวฉันละเมออยู่ในภวังค์
วนอยู่ในความคิดนั้นๆ มันเพียงลำพัง
ว่าในใจฉันคิด คิดถึงเธอเกินกำลัง
เจ้าบุหงาของพี่อยู่ไหน
ตั้งแต่เมื่อวันที่เราห่างไกล
ใจเจ้าเอยจะรู้บ้างไหมถึงใครคำนึง
ยังคงคิดถึงทุกวันผ่านมา
แม้จะตื่นนอนหรือตอนหลับตา
วอนให้ลมและดาวบนฟ้าพัดเจ้ากลับมา อีกครั้ง