ค่ำคืนนี้ Cloud ล่องลอยยันเช้าก็ยังไม่สร่าง
ดั่งคนหลงทาง ยังไม่รู้ที่ใดจุดหมาย
ก็ยังไม่ตาย ต้องใช้ชีวิตที่ยังเหลืออยู่
จะทำให้ดู ว่ามันคุ้มทุกวัน
ยังเดินต่อ ไม่มีความทุกข์สักวันก็เกินพอ
บอกคนข้างหลังว่าคงไม่เกินรอ
แค่เพียงได้พักในวันที่เริ่มท้อ
กูก็ไม่คิดว่าถ้ากูต้องขึ้นมาแล้วกูต้องมาเจออะไรมากมายขนาดนี้
แต่บางครั้งกูยังเบลอ กูก็ยังเป็นคนเดิม แม้ไม่รู้ว่าจะต้องได้เจออะไรต่อจากนี้
ผู้คนมากมายยังตามชี้ ช่างแม่งดิ แค่คนที่รักเราจริงเท่านั้น
กูยังต้องหายใจรับอากาศ ล่องลอยนั้นมันคืออาการ
เหมือนว่าท้องต้องการอาหาร หลังพวกผมมันคงจะหวาน
ในบางทีก็ทรมาน กูยังไหวไม่ต้องมาหา
วันพรุ่งนี้ต้องพยายาม ทำให้ดีกว่าวันเมื่อวาน อีกครั้ง
แม้วันไหนต้องเจอกับความผิดหวัง
ไม่อยากเสียเวลาจะมาเจ็บช้ำ
กูไม่สนหรอกใครจะดีกว่ากัน Yeah
ค่ำคืนนี้ Cloud ล่องลอยยันเช้าก็ยังไม่สร่าง
ดั่งคนหลงทาง ยังไม่รู้ที่ใดจุดหมาย
ก็ยังไม่ตาย ต้องใช้ชีวิตที่ยังเหลืออยู่
จะทำให้ดู ว่ามันคุ้มทุกวัน
ยังเดินต่อ ไม่มีความทุกข์สักวันก็เกินพอ
บอกคนข้างหลังว่าคงไม่เกินรอ
แค่เพียงได้พักในวันที่เริ่มท้อ
ราตรีนี้ คงไม่ใช่เวลาจะนอน
มีเพียงเสียงของฉันที่ยังร่ำร้อง
ต้องใช้ชีวิตที่เหลือให้คุ้มค่าก่อน
อาทิตย์ส่องแสงอีกครา เวลาไม่อาจจะย้อน
ค่ำคืนนี้ Cloud ล่องลอยยันเช้าก็ยังไม่สร่าง
ดั่งคนหลงทาง ยังไม่รู้ที่ใดจุดหมาย
ก็ยังไม่ตาย ต้องใช้ชีวิตที่ยังเหลืออยู่
จะทำให้ดู ว่ามันคุ้มทุกวัน
