* จำเลยอย่าแย้งหากยังไม่มีอะไรจะกล่าว ยอมมอบใจมาซะดีๆ ความผิดของเธอนั้นมีดังนี้
หนึ่งคือเธอน่ะเห็นฉันเป็นคนอื่นไกล เชื่อเถอะว่าฉันพร้อมไม่ว่าเป็นเรื่องใด
โทษนะคะที่รัก เธอยังฟังอยู่ไหม ข้อต่อไปมันก็สำคัญ
I’m a tell you ข้อที่สองเรื่องที่เธอชอบใคร ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้าย เรื่องที่เธอต้องชดใช้
นับจากนี้ตลอดชีวิตต้องอยู่กับฉัน ตลอดไป
คดีนี้ช่างอุกฉกรรจ์สะเทือนขวัญประชาชี เหตุจากคืนนั้นเธอมาชนแก้วแล้วเธอก็หายในราตรี
เธอโปรยเสน่ห์แล้วทิ้งฉันไปไม่ปรานี สรุปเธอไปกับใคร อย่าให้การเลี่ยงบาลี
น้ำตาไหลเป็นวารี แล้วตัวเธอก็ไลน์ทัก พอฉันเริ่มอินเธอกลับบอกว่าอย่าไปคิดมากมายนัก
พอฉันจะคลายรักกลับส่งคำหวานมาทายทัก มาบอกว่าเหงา มาบอกว่าเพ้อบอกว่าอยากเจอจะตายชัก
แม่จำเลยรัก หัวใจคนไม่ใช่ผนังนะ ไอ้คำว่ารักก็ไม่ใช่ทองต้องซ่อนตรงหลังพระ (That's right)
ไปไปมามา ให้ความหวังนี่มันอิหยังวะ คดีร้ายแรงศาลต้องตัดสินจำเลยเป็นผู้ต้องขังละ
( * )
ยอมมอบใจเพราะความคิดถึงล้อมเธอไว้หมดแล้ว ทะเบียนสมรสกับนายอำเภอก็รอเธอจดแล้ว
แหวนเพชร สินสอด รอให้เธอกอด รวมถึงเงินสดแล้ว Gucci Belt งูมันเลื้อยรอเธอหลายขดแล้ว
ตามกฎแล้ว ว่าทำนองคลองธรรม จำเลยรักจะอยู่เรือนหอแทนการอยู่เรือนจำ
โซ่ตรวนจะกลายเป็นสร้อยคอทองคำ และจะมีศาลผู้พิพากษาอยู่ร่วมเรือนหอจองจำ
ไม่ต้องมีคำอนุญาโตตุลาการ ไม่ต้องมายื่นอุทธรณ์ แล้วปล่อยให้ฟ้าเป็นพยาน
ว่าพันธนาการสองเราแม้นไกลจะหาใกล้ แม้นจำเลยรักต้องการสิ่งใดให้บอกมาเลยจะหาให้
จนกว่าจะหาไม่
( * )
แม้มันอาจจะดูใจร้าย แต่ให้คำสาบานเลยต่อให้ตัวต้องตาย
ว่าเจตนาไม่เคยต้องการจะทำร้ายเลย ธรณีนี่นี้เป็นพยาน
จะไม่เจ้าชู้ประตูดินให้เหมือนกับคำพังเพยทัก เพราะว่าใจมันหวงเกินไปเกินจะให้ใครชมเชยนัก
จะรักให้มากที่สุดให้เหมือนกับใจไม่เคยรัก สุดท้ายศาลรู้ตัวดีว่าศาลนี่แหล่ะจำเลยรัก
หนึ่งคือเธอน่ะเห็นฉันเป็นคนอื่นไกล เชื่อเถอะว่าฉันพร้อมไม่ว่าเป็นเรื่องใด
โทษนะคะที่รัก เธอยังฟังอยู่ไหม ข้อต่อไปมันก็สำคัญ
I’m a tell you ข้อที่สองเรื่องที่เธอชอบใคร ศาลตัดสินเป็นครั้งสุดท้าย เรื่องที่เธอต้องชดใช้
นับจากนี้ตลอดชีวิตต้องอยู่กับฉัน ตลอดไป
จำเลยอย่าแย้งหากยังไม่มีอะไรจะกล่าว ยอมมอบใจมาซะดีดี ต้องเป็นจำเลยของฉันคนนี้ตลอดไป