คุยกับเม็ดเหงื่อทุกเมื่อยามล้า ปลอบใจน้ำตาที่มันแอบไหล..ในบางคราว
สำรวจความจำในทุกพื้นที่ใจเรา เจอแต่รอยเท้าของความผิดหวัง
ตรงนี้เมืองใหญ่ไม่ใช่บ้านเฮา ต้องเสียค่าเช่าด้วยเหงื่อด้วยเหงา..ด้วยกำลัง
คำว่าสักวันไม่เคยเห็นเลยสักครั้ง เราจะกลับหลังย้อนรอยเมื่อวาน หรือดันทุรังสู้ไป
* บ่อยากสิเอากระดูกกลับบ้าน แต่อยากสิเอาความฝันกลับนา
กลับบ้านในวันที่มีแรงฟันฝ่า กลับไปหาอ้อมกอดของใจ
ปรับขนาดความฝันให้เล็กลง ให้มันตรงกับที่เราทำได้
เก็บแรงก้อนสุดท้าย กลับไปหา ไปกอดความสุขใจที่บ้านเฮา
เสียงแคนลายเศร้าเอิ้นเฮาคืนบ้าน ดอกติ้วดอกจานอ้อมกอดถิ่นฐาน..ยังคอยเรา
บ้านนอกยังสวยถ้าไม่หวังรวยแข่งใครเขา ขอดเก็บแรงเรา ย้อนคืนบ้านนา
ซ่อมฝันสร้างชีวิตใหม่
( * )
อยู่แบบเรา ๆ ความสุขราคาบ่แพง
