* ฉันมองขึ้นไปบนฟ้า.. แล้วฉันก็อ๊า.. ท้องฟ้าแม่งโคตรฟ้า.. แม่งโคตรฟ้า..
( * )
** และฉันก็ไปมองไปที่ต้นไม้ ที่มันยังดูสดใส และไม่ว่าลมจะแรงเท่าไร มันก็ยังพริ้วไหว
*** ฉันมองขึ้นไปข้างบนในบางเวลาที่ฉันเจ็บ ฉันมองขึ้นไปบนฟ้า..
ฉันมักจะมองข้างบนในตอนที่ทำอะไรจนสำเร็จ ไม่ก็ตอนที่เริ่มจะล้า..
แค่มองขึ้นไปบนฟ้า ภาพเธอก็ลอยเข้ามาไม่เคยจาง
ไม่กล้าที่จะครอบครองแค่มองฉันคงไม่ต้องการ
ฉันเห็นเธออยู่บนฟ้า.. เธออยู่บนนั้น ฉันเห็นข้างในความฝันและเธอช่างสวยยิ่งกว่านางฟ้าใด
ฉันพยายามจะคว้า แต่ไม่อาจจะทำได้เพราะฟ้ายังคงเป็นฟ้าทุกอย่างมันกว้างและแสนไกล
( * , ** , *** )
เพราะว่านั่นคือท้องฟ้ามองยังไงก็ยังเป็นฟ้า เช่นเดียวกันกับฉันที่เป็นแค่คนธรรมดา
ที่เกิดมาในโลกวุ่นวายและใช้เวลา เพื่อเรียนรู้เรื่องราวมากมายและแก้ปัญหา
ได้ออกไปไขว่คว้าสิ่งที่เราต้องการจะคว้า ได้คิดถึงสิ่งที่เคยได้ผ่านมา
ได้เป็นผู้ฟังที่ดีและที่ปรึกษา ได้ดูก้อนเมฆเคลื่อนตัวล่องลอยช้าๆ
( * , ** )
ฟ้าบนท้องฟ้ามีเมฆฝนที่ปลอยเม็ด อากาศกำลังดีลมบางๆ
บังเอิญก็คงจะดีถ้าคนบนฟ้าลงมายืนอยู่ข้างๆ แหงนขึ้นไปบนฟ้าแต่คนบนฟ้าดันยืนอยู่ข้างหน้า
บางเวลามีพายุ บางเวลามีเมฆหมอก บางเวลามีลมหนาว บางเวลาลมกระชาก
น้ำที่หล่นจากฟ้าเหมือนน้ำจากตาที่หยดบนใบหน้า พายุที่พัดกระหน่ำล่มทลายก็เหมือนกับเป็นบ้า
พัดทุกสิ่งจนล่มจม พัดทุกสิ่งล่มสลาย พัดทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าระเนระนาดพังทลาย
และก็กลับมาสดใสแต่บางทีก็มืดมน พระอาทิตย์ตกดินคือสัญญาณให้พบกันวันหน้า
หวังว่าแค่ยังจำมัน หวังแค่เพียงยังจำได้ หวังว่าฟ้ายังขำขัน หวังว่าฟ้าอย่าร้องไห้
และทุกๆทุกครั้งที่น้ำจากฟ้าหยดลงบนดิน ฉันเพียงจะมองขึ้นไปบนฟ้า
( * , ** )