ฉันรู้ว่ารักของเราจบไปก็นาน และเธอก็อาจได้พบใคร ก็รู้ก็พอเข้าใจ
แต่ทุกครั้ง ก็เหมือนว่าใจไม่ยอมรับฟัง เข้านอนและตื่นทุกๆวัน คิดถึงแค่เธออย่างเคย
* รู้ รู้ดีทุกอย่าง รู้ถึงพยายาม พอสักทีจะได้ไหม
** รับได้ไหมความจริง ทิ้งได้ไหมความจำ ซ้ำเติมอยู่ทุกวัน มันไม่ได้อะไร
ขอให้เขาคืนมา แม้ไม่เห็นมีใคร ท่องจำเอาไว้ยอมรับซะความจริง
ไม่รู้ ต้องใช้เวลาอีกนานเท่าไร ยิ่งลืมเท่าไรก็ยิ่งจำ ไม่รับความจริงสักที
( * , ** )
( ** )
