(เกริ่น) ล่ะแสบหัวใจ ปานไฟ...จี้ อ้ายยืนเทิงเวที บ่เห็นเจ้าตกใจหวาม อยู่ไสน้อสาวฟังลำ
คนเคยหัวน้อยุ่มย่าม ตาหวานฉ่ำส่งพี่ชาย หน้าเวทีบ่อนนัดไว้ เห็นแต่แม่มากับหลาน
สาวหางเครื่องมารายงาน ว่าเจ้าหนี บ่คืนบ้าน
ยกวงกลับมา ร่วมงานบุญบ้านน้องอีกที หวังพบคนดี หน้าเวทีเหมือนปีก่อนมา
อ้ายออกมาลำ อยากย้ำ คำเคยสัญญา ก้มส่องมองหา เจ้าคงบ่มาฟังลำ
หนีไปก้ำไปทำงานไส จดหมายน้อยบ่ข่าว หนี้ไปก้ำไปทำงานไส จดหมายน้อยบ่ข่าว
เย็นลมหนาวพรรษาผ่านพ้น หนีไปซ่นอยู่ไส
ทำไม เจ้าบ่มาฟังลำ หรือไปใส่ชุดดำ เที่ยวตามผับเพื่อชีวิต
พระเอกหมอลำ สาวชุดดำเพิ่นฟังบ่ติด บ่คือหนุ่มเพื่อชีวิต หมดสิทธิ์ได้ปองคนงาม
ออกหน้าเวที คืนนี้ ไม่มีมาลัย เต้นไป ลำไป แต่ในหัวใจระกำ
หัวใจอ้ายช็อต คึดฮอดแต่สาวฟังลำ ไผน้อสิมาช่วยดาม หัวใจหมอลำช้ำตรม
เย็นลมต้องสายตาคอยมอง มันหมองกลุ้มเอานี เย็นลมต้องสายตาคอยมอง มันหมองกลุ้มเอานี
หน้าเวทีมีสาวคอยยิ้มแป้น แต่แฟนโก้นั่งนำ
เห็นคนงาม อ้ายหนุ่มหมอลำอยากเว้าหยอก แต่กะฮู้อยู่ดอก ว่าแฟนเท่เพิ่นหึง
ฝากคำไปหา สาวฟังลำคนเคยรำพึง พระเอกหมอลำคิดถึง สาวซึ้งที่เคยฟังลำ
สั่งคำไปนำเสียงลำร้อง สั่งคำไปนำเสียงลำร้อง เป็นทำนองว่าคิดฮอดแฟนเก่า
พ้อผู้สาวมาแซวหน้าฮ้าน ใจนั่น แฮ่งห่วงหา คิดถึงแววตาผสมรอยยิ้มแป้น
อยากหาคนแทนน้องก็คงไม่ได้ ออกลำยามใด๋ หัวใจซ้ำคึดฮอดสาวฟังลำ.. เอย..อีหลี. เด้อเอย...