เหมือนดั่งคนหมดแรง กลางพายุกระหน่ำ เหมือนดั่งคนจมน้ำ ตะเกียกตะกายหาทางขึ้นฝั่ง
ต้องการ เพียงใครสักคน ยื่นมือมาเพียงสักครั้ง ช่วยฉันให้มี ที่พักพิงใจ
* มีแต่เธอเท่านั้น ที่ไม่ทิ้งกันไป ในวันที่โหดร้าย ก็มีเธอที่เคียงข้างกัน
แต่เธอจะเบื่อฉันไหม หากไม่เป็นดังที่ฝัน เพราะฉันยังจำ บาดแผลที่โดนทำร้าย
** อย่าเกลียดกัน ในวันที่ฉันอ่อนไหว อย่าจากไป ถ้าฉันนั้นทำให้เธอเสียใจ
เพราะฉันมีเธอแค่เพียงผู้เดียว ช่วยต่อลมหายใจ อยู่กับฉันนานๆได้ไหม ให้ใจฉันไม่ต้องอ้างว้าง
เกินไป
ฉันไม่รู้ ว่าต้องทำอย่างไร ให้ลืมฝันร้ายที่มีในใจ ก็อยากให้เธอเข้าใจ
( ** )
เพราะฉันมีเธอแค่เพียงผู้เดียว ช่วยต่อลมหายใจ อยู่กับฉันนานๆได้ไหม ให้ใจฉันไม่ต้องอ้างว้างเกินไป
