ใครเล่าเลยจะรู้ว่าความรัก แม้แรกเจอต่างคนไม่รู้จัก
แต่ปักใจเพียงครั้งเดียว ติดในใจชั่วกาล
ยามที่เราทั้งสองได้พานพบ ลบเรื่องราวอดีตที่ร้าวราน
เธอคือความรักแท้ ที่ฉันหามาเนิ่นนาน
แต่ความรักดูเหมือนเลือนรางปลายทางไม่เป็นดังใจ
ถ้าจะให้เราพบกันไยต้องกีดกั้นเราให้ไกล
* กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม ใช่ไหม..
ในตอนจบสุดท้ายนิยายรัก มักให้คนห่างไกลได้ย้อนกลับ กลับมาเพื่อพบเจอ บอกรักเธออีกครั้ง
แต่ความจริงของฉันรักเราคงเป็นไปดังนั้นไม่ได้ พยายามแค่ไหนไม่มีทางใดที่เราจะใกล้กัน
( * )
** กีดกั้นด้วยแผ่นฟ้าแม้ไกลฉันยินดีจะฝ่าไป กีดกั้นด้วยภูผาสูงชันลับตาฉันไม่หวั่นไหว
กีดกันด้วยเวลาฉันยินดีรอ แต่กีดกั้นด้วยชะตาฉันคงต้องยอมพ่ายแพ้ใช่ไหม ใช่ไหม
( ** )