หากความรัก ที่ศรัทธา เปรียบเสมือนแค่เข้ามา ผ่านไปดั่งฤดูกาล
จดจำไว้ เพื่อลาจาก เมื่อวันนั้นถึงเวลา เธอจะหายไปไม่ย้อนมา
* แม้ฉัน จะเข้าใจแล้วทุก ๆ อย่าง แต่ไม่เคยมีเลยสักทาง ที่จะหยุดให้เธอไม่ไป
อ้อนวอนไปกับสายลม ช่วยพัดเธอคืนย้อนมาก่อน ให้เธออยู่ตรงนี้ต่อ ต่อไปได้ไหม
แล้วความรักที่มีก็หาย ผ่านเมฆฝนและลมที่พัดตามกาลเวลา
โลกใบนี้ก็ยังคงหมุนวนความคิดถึงให้ผ่านมา ว่าเธอนั้นได้ผ่านไป
( * )
หวังให้เธอรู้สึกเหมือนเมื่อวาน (ลองนึกถึงวันที่ดี) หวังให้เธอนั้นเก็บทุกทุกอย่าง (ฉันเชื่อว่าเธอยังมีอยู่) หวังให้เธอหันกลับย้อนคืนมา (แค่มันคงไม่มากพอ) หวังให้ลมช่วยปลอบช่วยพัดพา
