ได้แค่เเอบมอง เธอที่อยู่ตรงนั้น แต่เพราะฉัน ไม่มีค่าพอให้เธอเหลียวแล
หัวใจ ที่ฉันมี ฉันเทให้เธอไปหมดใจแล้ว คงไม่แคล้ว ทำยังไงผลลัพธ์ก็เป็นเช่นเดิม
* รอยยิ้มของเธอ คือสิ่งที่ดีสุดในจักรวาลนี้ แววตาของเธอ ทำให้เวลาหยุดเคลื่อนไหว
เพราะเธอนั้นคือดาวเสาร์ สวยงามซะจนชั้นไม่อาจจะใช้คำว่าเรา (เพราะเธอนั้นห่างไกลเกินไป)
ขออยู่ตรงนี้ มองจากมุมนี้
คอยอยู่แบบนี้ ก็ดีแค่ไหน
ไม่อาจหลีกหนี ให้เป็นอย่างนี้
รู้สึกแบบนี้ คงดีเท่าไร