เที่ยงคืน คงปิดไฟ แต่คงนอนไม่หลับ เห็นเธอออนอยากทัก อยากบอกรักให้ฟัง
นาฬิกาตอนนี้ มีเธอเต็มหน้าปัด กลัวว่าเธอจะเหงา อยู่จนเช้าละกัน
ฉันคิดถึงเธอจนชินเป็นนิสัย แม้ไม่ถึงก็ไม่เคยจะน้อยใจ จะบอกรัก กลัวเธอไม่รับไว้
ไม่อยากจะทำให้ทุกอย่างพัง
* ในคืนที่ฟ้าหม่น ฝนก็โปรยลงมาอย่างใจร้อน เพราะว่าความคิดถึงมันทำฉันร้อนใจ
แต่ยังทนไหว ต้องพยายามควบคุมหัวใจ ก็เธอคือรักที่ฉันฝันรอ
คิดแต่เรื่องของเธอจนตี 4 ยังไม่กล้าทักคงรอสักพักอีก ไม่ว่าตอนกลางวันหรือว่าตาจะปิด
พยายามไม่คิดยิ่งทำไม่ได้ หลังเที่ยงคืนเป็นอารมณ์อ่อนไหว คิดถึงเธอ เธอจะรู้ตัวบ้างไหม
ความเงียบงันทำให้ฉันเหงาใจ จะพยายามไม่ทักเธอต่อไป
ไม่อยากจะคิด ถ้าเธอต้องมีใคร ฉันที่แอบหวังคงทนไม่ไหว ขอเวลาสักพักก่อนเถอะ
ขอทำใจสักพักก่อนเถอะ ขอเวลาสักพักก่อนเถอะ นะจะได้ไหม
( * )
ฟ้าหม่น ฝนก็โปรยลงมาอย่างใจร้อน เพราะว่าความคิดถึงมันทำฉันร้อนหัวใจ
แต่คงไม่ไหว ไม่เอาอีกแล้วที่ต้อฝืนใจ อยากให้เป็นฉันที่เธอหันมอง
