วันไหนพี่ว่างๆ
แวะมาบ้างหน่อยเป็นไร
ให้เห็นใจคนคอย
ผู้ห่วงหานำอ้าย
บ่ขอหลายเดือนหนึ่งมาเพนพั่ง
พอมีหวังได้หรือไป่
ถึงบ่เป็นเมียใหญ่
ฉันมีกรรมแม่นน่อย
กะเมียอ้ายแม่นดั่งกัน
เด้หน้อ.หน้อชาย.เอ้ย.
เห็นใจฉันบ้างว่างไหมซักวัน
ขอเวลาให้ฉัน
ให้ฉันบ้างได้ไหม
แวะมาเยี่ยมเยือน
ให้เป็นกำลังใจ
จะตัดเยื่อใย
ไปลับเหมือนไม่กลับมา
จดหน้าตาหรือสัญญาจดตัว
พ่อทูนหัวถึงไม่ยอมเห็นหน้า
ให้ฉันบ้างขอเพียงบางเวลา
หนึ่งเดือนผ่านมา
ค้างซักคืนก็ยังดี
เป็นหยังพี่มาปะมาปล่อย
เป็นหยังพี่มาปะมาปล่อย
ให้น้องคอย
จั๊กวันไหนสิผ้อ
ละทางอ้ายแวะมา
อยากผ้อหน้าผัวเพิ่นเป็นทุกข์
เลยต้องมาทนทุกข์
ละทุกเย็นแลงเช้า
รักผัวเขาแสนเศร้าดวงใจ
จะทำยังไงเมื่อมันเป็นไปแล้ว
แอบขโมยเขากินเหมือนแมว
สิ้นวี่แววปลาย่างแอบมาค้างคืน
ดึกดื่นฉันนอนซบเซา
ป่านนี้เขาคงกอดเมียกอดลูก
รู้ดีว่าเราทำไม่ถูก
แต่ความจำถูกนั้นมันยังฝังใจ
มาพอให้ดีใจนำแหน่
มาพอให้ดีใจนำแหน่
ได้มาแวะ
พอได้ถามได้เอิ้น
อย่าเมินหน้าหน่ายหนี
ต้องผู้นี่ยังอยู่บ่ทันตาย
ถึงบ่มีพิษร้าย
ให้ล่ำมองกันบ้าง
วันว่างนั้นมีบ้างไหมพี่
ให้ฉันมีสิทธิ์บ้างเป็นไร
ถึงเป็นน้อยก็ไม่แปลกใช่ไหม
รักและพอใจ
เรียกว่าเมียเหมือนกัน
ความสัมพันธ์ฉันยอมหลวมตัว
ใครว่าชั่วรักผัวชาวบ้าน
ทนอดกลั้นอยู่อย่างทรมาน
ถูกประจานเมียน้อยก็ยังคอยคุณ
หัวใจวุ่นยามนอนว้าเหว่
หัวใจวุ่นละยามนอนว้าเหว่
อุกใจเด่
อุกบ่วางเว้นว่าง
สิมีบ่างบ่นอ
ได้แต่รอๆๆๆๆ
ได้แต่รอรอแล้วรอเล่า
นอนรอผัวเขามันกลุ้มเออ.