ไม่มีเสียงโทรปลุกตอนเช้า มีเพียงแค่นาฬิกาปลุก ไม่มีเธอมาคอยแชทถาม ว่าจะตื่นหรือยัง
ทุกๆการกระทำทุกอย่างเปลี่ยนผัน และกระทันหันไปหมด ทำให้ลืมทุกตอนลืมทุกอย่าง
ที่เรานั้นอยู่ด้วยกัน
เค้าหรือเปล่าที่ทำให้เธอ ล่องลอยเคว้งคว้างหายไปจากฉัน คนนี้
* ได้กลิ่นความเจ็บช้ำจากคนที่เคยรักกัน มันทรมานแค่ไหน ไปรักคนไม่มีหัวใจก็เจ็บเป็นธรรมดา
ไม่รู้ว่าฟ้าแกล้งกันลงทัณฑ์ให้คนสองคน มาพบและไม่ได้รักกัน ยืนยันว่าฝันไม่เป็นจริง
เจ็บคนเดียวเหมือนเคย
จะฟังเพลงอะไร จะมองไปที่ไหน ไม่ว่าจะทำอะไร ก็เห็นเป็นภาพเธอ
แต่ว่าในตอนนี้ ฉันไม่มีเธอแล้ว ฉันคงจะทรมาน แต่ก็ดีกว่ารักที่หลอกกัน
( * , * )
วันที่เธอบอก กับคำที่ลวงหลอก ความรักที่ฉันให้เธอ ไม่มีความหมาย
เรื่องของสองเรา ฉันเก็บมันเอาไว้ ให้เป็นแค่กลิ่นของความเจ็บช้ำ
( * , * )
