รักแท้จริงๆมันควรจะเป็นยังไง ฉันไม่เคยได้เจอ กับความรักที่อุ่นใจ
หลายครั้งที่เคยได้ลองและพยายาม แต่ก็ไม่เคยได้เข้าใจ ต้องทรมานจนเมื่อไร
ชีวิตไม่มีความหมายเพราะได้แต่พบการบอกลา
* เพราะฟ้าดินมันไม่เคยเป็นใจ รักแท้อยู่ตรงไหนช่วยบอกที
ฟ้าดินได้โปรดจงปราณี ต้องเหงาใจอยู่อย่างนี้ฉันอยู่ไม่ไหว
ทุกครั้งที่รอคอยใครสักคนเข้ามา ฉันก็ภาวนาว่าคือรักครั้งสุดท้าย
ฉันนั้นทุ่มเทให้ไปหมดใจและกาย แต่ก็ไม่เคยได้กลับมา จุดจบนั้นคือรอยน้ำตา
ชีวิตไร้ซึ่งความหมายเพราะได้แต่พบการจากลา
( * )
เพียงใครสักคนที่จะเข้ามาเพื่อจะหยุด หยุดความเสียใจให้มันหายไปไปตลอด
ฉันจริงจังมากมายเท่าไร แต่เสียใจจนมันเอือมระอา
อยู่แห่งหนใดสุดขอบฟ้าไกลในที่สุด หากได้พบเจอกี่หยดน้ำตาฉันจะยอม
แต่ขอให้มันเป็นรักที่ดี อย่างที่ทั้งฉันและเธอไม่เคยได้พบเจอ
( * )
