อยากเปลี่ยนตัวเองให้ดีพอ ได้แค่รอ โอกาสที่ฉันหวังว่ายังคงมี
ตะเกียกตะกายเท่าไรก็ยัง อยู่ที่เดิม เปรียบดังฉันโดนตัดสิน
* อยู่บนความจริง โดยที่ไม่เคยมีตัวตน โดยที่ไม่เคยมีใครมาคอยสนใจ
** ฉันเป็นแค่ส่วนเกิน จำไว้ ทิ้งฉันลงไปที่เดิม ตรงที่ไม่มีใครเหลียวแล
เป็นส่วนเกินของใครๆ ย้ำมันเอาไว้ไม่ลืม โฮ..โฮ สุดท้ายก็เน่าเปื่อย
ไม่มีเส้นทางให้ฉันเดิน ไปเริ่มใหม่ ต้องอยู่ในความมืดมนต่อไป
( * , ** )
ไม่มีใครจะมาเข้าใจ ไม่มีหวังให้ฉันแปรเปลี่ยน
ปล่อยตัวเองให้จมหายไป ปล่อยชีวิตให้เป็นไปอย่างนั้น
( * , ** )