เสียงโขกหมากรุกกระดาน
ลั่นมาจากร้านกาแฟ
สองเซียนผมสีดอกแค
อยู่ในกลางวงเดิมพัน
กองกลางวางไว้มานาน
ตั้งแต่ผมแต่ละคนยังดำสนิท
จากสิบเป็นร้อยเป็นพัน
ยังไม่มีใครได้แอ้มไป
ครั้งก่อนแค่ฆ่าเวลา
ไม่กี่บาทไม่เคยเสียดาย
วันหนึ่งเกิดท้ากันไป
ถ้าเอาจริงใครจะเป็นใหญ่
ไทยมุงในร้านกาแฟ
ก็ลงขันร้อยพัน เฮ้ย มึงจะแพ้ไม่ได้
สองเซียนเริ่มงัดอุบาย
แย่งชิงเอารางวัลใหญ่
ก็เดิน ๆ ก็ดึง ๆ ออกเสมอทุกกระดาน
ทีกูก็ทีมึง ก็โกงคดกันไม่ต่าง
ยังดีก็ยังเป็น แค่พลาสติกบนกระดาน
ถ้าเป็นคนจริง ๆ ก็ตายทิ้งตายขว้าง
สองเซียนเอาแต่ยกกระดาน
แต่เบี้ยหมากรบกันเป็นพันหน
ฝ่ายนึงพอจะเข้าตาจน ก็ยกมือเดินใหม่
ตาก่อนมึงก็มีเดินคืน
ทีมึงยึกตานี้ไมกูจะยักไม่ได้
เดิมหมากก็ยังไม่รู้มือใคร
ทั้งกองเชียร์กองหนุนอลหม่าน
ก็เดิน ๆ ก็ดึง ๆ ออกเสมอทุกกระดาน
ทีกูก็ทีมึง ก็โกงคดกันไม่ต่าง
ยังดีก็ยังเป็น แค่พลาสติกบนกระดาน
ถ้าเป็นคนจริง ๆ ก็ตายทิ้งตายขว้าง
สองเซียนเอาแต่ยกกระดาน
แต่เบี้ยหมากรบกันเป็นพันหน
ฝ่ายนึงพอจะเข้าตาจน ก็ยกมือเดินใหม่
ตาก่อนมึงก็มีเดินคืน
ทีมึงยึกตานี้ไมกูจะยักไม่ได้
เบี้ยแบกเหตุผลไปตาย
แต่เซียนห่วงแดกผลประโยชน์
เหตุการณ์ยืดเยื้อมานาน
จนเจ้าของร้านกาแฟรับไม่ได้
เดินแหกแหวกฝูงเข้าไป
เฮ้ยมึง ออกไปเล่นกันที่อื่น