แนม ออกไปจนสุดสายตา
แค่ได้เห็นหลังคา หัวใจก็แทบสิวาย
โฮ ฮ้องอีหยังจังสู
ฮู้บ่คนอยู่ทางนี้ ใจสิขาดตาย
ทรุดลงกับหม่อง ตอนน้องเข้าบายสี
สิเป็นของเขาอีหลีติผู้สาวอ้าย
ประคับประคองใจตัวเองด้วยสุราเมรัย
ฮักแท้และฮักท้าย ของกู
ให้เหล้าดูแลกู ให้สูดูแลกัน
บ่มีแฮงอวยพรอีหยังทั้งนั้น
กำลังกระเสือกระสนหายใจ
ให้เหล้าดูแลกู ให้สูดูแลกัน
กอดสุดท้ายของอ้าย
บ่แม่นเจ้าตามฝัน
คงได้นอนกอดกันกับฮักแท้
ชื่อว่า รวงข้าว
แนม ออกไปจนสุดสายตา
เห็นแต่ก้อนขี้ฟ้า
ผ่านม่านน้ำตาของอ้าย
ฮ้องไห้อีหยังคักหลาย
เขาได้สุขสมใจ บ่ได้สิมาไยดี
ทรุดลงกับหม่อง ตอนน้องเข้าบายสี
ถึงสิล้มสิตายตรงนี้บ่มีความหมาย
ประคับประคองใจตัวเองด้วยสุราเมรัย
ฮักแท้และฮักท้าย ของกู
ให้เหล้าดูแลกู ให้สูดูแลกัน
บ่มีแฮงอวยพรอีหยังทั้งนั้น
กำลังกระเสือกระสนหายใจ
ให้เหล้าดูแลกู ให้สูดูแลกัน
กอดสุดท้ายของอ้าย
บ่แม่นเจ้าตามฝัน
คงได้นอนกอดกันกับฮักแท้
ชื่อว่า รวงข้าว
ให้เหล้าดูแลกู ให้สูดูแลกัน
บ่มีแฮงอวยพรอีหยังทั้งนั้น
กำลังกระเสือกระสนหายใจ
ให้เหล้าดูแลกู ให้สูดูแลกัน
กอดสุดท้ายของอ้าย
บ่แม่นเจ้าตามฝัน
คงได้นอนกอดกันกับฮักแท้
ให้เหล้าดูแลกู ให้สูดูแลกัน
บ่มีแฮงอวยพรอีหยังทั้งนั้น
กำลังกระเสือกระสนหายใจ
ให้เหล้าดูแลกู ให้สูดูแลกัน
กอดสุดท้ายของอ้าย
บ่แม่นเจ้าตามฝัน
คงได้นอนกอดกันกับฮักแท้
ชื่อว่า รวงข้าว