คนถืกถิ่ม กะมีแต่ความเจ็บท่อนั้นล่ะ ห้ามมันบ่ได้ดอกน้ำตา ไผสิว่าจั่งใด๋กะส่าง
คือจั่งขาดอากาศหายใจ ใกล้ความตายเข้าไปอีกวัน ก็ใจที่ฮักเจ้าเท่านั้น
มันถืกเจ้าหักหลังปันใจให้คนอื่น
* แทบยื่นบ่ไหว เหลือแค่ลมหายใจแผ่วๆ มันจบแล้ว บ่เหลือแล้ว สิอยู่จั่งใด๋ในวันที่บ่มีเจ้า
** คนถืกถิ่มมันเจ็บมันปวดร้าว แต่เขาคงบ่เข้าใจ
คงกินแซบนอนหลับสบาย อยู่กับคนใหม่ของเขา
ได้แต่บอกเจ้าของว่าเจ็บส่ำนี้บ่พอตาย แต่เกือบตาย จั่งใด๋กะสิอดเอา
สิทนเอา ส่ำถืกเผาหัวใจให้ตายทั้งเป็น
( ** )