กลับจากแนวรบมาพบบัตรเชิญ
น้องนางจะเดินเข้าประตูวิวาห์
หัวใจทหารชายแดนเย็นชา
เหมือนโดนฟ้าผ่าลงมากลางใจ
ไม่เคยนึกฝันว่าวันที่กลับ
น้องจะเตรียมต้อนรับด้วยความโหดร้าย
จัดงานกินดองเตรียมฉลองชัย
แล้วเชิญพี่ไปเป็นเกียรติในงาน
ทรุดนั่งวางปืน
สะอื้นในอก เอย
ทรุดนั่งวางปืน
สะอื้นในอก
น้ำตาไหลตกท่วมอกทหาร
สู้ศึกชายแดนหลายปีเนิ่นนาน
รบมาแหลกลาญไม่เคยแพ้ใคร
สนามรบชายแดนกลางดงควันปืน
พี่ยังหยัดยืนไม่เคยหน้าไหน
ปราบมาทั่วทิศป้องสิทธิ์ของไทย
ไม่เคยพ่ายใครในแดนสงคราม
แต่แล้วทำไมสนามใจรักพี่
โอ้ โอ โอย
แต่แล้วทำไม่สนามใจรักพี่
รักมาก็ปีต้องมีขวากหนาม
ข้าศึกหัวใจแทรกแซงคุกคาม
เขามือที่สามมาแย่งชิงรักไป
เหลือบมองสองมือเคยป้องกันชาติ
แต่ก็ไม่อาจป้องกันหัวใจ
กลางสงครามจริง
พี่เคยมีชัย
แต่สงครามใจ
พี่ชายยับเยิน
กระสุนปืนกลพี่ทนสู้ได้
แต่ต้องมาตายด้วยกระสุนเงิน
ต้องหลั่งน้ำตาทรุดคาบัตรเชิญ
คงไม่กล้าเดินไปช่วยงานกินดอง
สุขเถิดน้อง
เถิดน้องวันกินดองยิ่งใหญ่
ทหารไทยผู้นี่มีได้แค่ฝัน
สนามรักนั้นอ้ายยอมยกธงขาว
สงครามใจของเฮา
แพ้น็อกเขา
บ่มีฟื้น
