เดินผ่านกาลเวลา น้ำตาไม่เคยช่วยลืมเรื่องเก่า ที่เราเคยผ่านมา
พูดแต่กับตัวเอง ไม่ให้ไปคิดถึงเรื่องของเธอ แม้จะทรมาน
รู้ และเข้าใจ ว่าเวลาไม่เคยช่วยลืมมัน ฉัน ก็เข้าใจ ต่อให้นานเท่าไหร่
* อยากจะลืมเรื่องใครสักคนต้องทำยังไง ใช้เวลาให้ลบเลือนไป ก็ไม่มีประโยชน์ มันก็ยังไม่ลืม
อยากจะลืมเรื่องใครสักคนต้องตายใช่ไหม เพราะตอนนี้ฉันทนไม่ไหว (ทำยังไงฉันจึงจะลืม)
ก็จบกันไปนานแล้ว แต่ฉันยังคิดถึงเธอ...อยู่ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร
ก็จบกันไปด้วยดี ทิ้งฉันไปมีคนใหม่ ใช่ไหม...เธอ
รู้ และเข้าใจ ว่าเวลาไม่เคยช่วยลืมมัน ฉัน ก็เข้าใจ ต่อให้นานเท่าไหร่ ก็ไม่มีทางลืม
มันเจ็บเพราะจำเรื่องทุกๆอย่างที่ผ่านมา ภาพที่เธอเดินไปกันเค้า ฉันรับรู้มันโดยผ่านตา
ทุกๆเรื่องที่ทำลงท้ายด้วยคำว่าร่ำลา อยู่กับเค้าดีใช่ไหม แต่ว่าฉันทนไม่ไหว
น้ำตาไหลร่วงริน เจ็บครั้งไหนไม่ชิน คงฝันร้ายไม่จริง เจ็บจริงๆเพียงแค่ฝันก็จำไว้เพียงแค่นั้นให้ไหว
(มันเจ็บเพราะจำ มันเจ็บทุกอย่างที่ผ่านมา ภาพที่เธอเดินไปกับเขาฉันรับรู้มันโดยผ่านตา
ก็พอรู้ว่าเธอไม่สนใจและไม่ให้ต้องการฉันเลย)