วันยันค่ำรอคอย ใจลอยล่องลม แม่เอวกลม มาจากไกล
ปวดอุราน้องลืมนาลืมไร่ ลืมต้นแค ลืมพ่อแม่เจ็บไข้ เข้ากรุงจากไกล น้องลืมรถไถ ติดใจรถทัวร์
ลืมบ้านนอกจอกแหนลืมแค่เคยนอน ลืมป่าบอน บึงดอกบัว
ลืมไอ้ทุยเคยวิ่งลุยไปทั่ว ลืมหอยขมพริกผักต้มแกงคั่ว พี่กลัว กลัวกลัว กลัวเจ้าทูนหัวจะถูกโห่ฮา
* กลับมาบ้านนาเถิดหนอ พี่ยังรอ รอน้องกลับนา พ่อแม่ชะแง้ตามอง มองว่าน้องทำไมไม่มา
หลบเมืองกรุงย้อนคืนทุ่งดีกว่า ผิดจำไว้โธ่ใครจะว่า เพื่อนฝูงบ้านนาตั้งตาคอยน้อง
** พี่ยังขี่ไอ้ทุยลุยทุ่งรอท่าเธอ อยู่เสมอ เฝ้าเหม่อมอง
มาเมื่อไหร่จะพาลงในท้องร่อง เราสองคนจับปลาให้ล้นตะข้อง เดินข้ามลำคลอง
พาเธอเที่ยวท่องบนหลังไอ้ทุย
