เพราะมีความรัก ฉันเลยเป็นคนที่อ่อนแอ
ต้องพบกับความพ่ายแพ้ ที่วนเวียนซ้ำอย่างทุกข์ทน
ทุกครั้งมันคอยตอกย้ำ เจ็บแล้วไม่จำไม่ใช่คน
ถ้าต้องการหลุดจากวังวน ต้องไม่ยอมทนอยู่อย่างนี้
จะเลิกเอาใจไปรัก คนที่ไม่รักเรา
จะเลิกเอาใจไปทิ้งให้เจ็บให้ปวดร้าว
เพราะทำดีเท่าไหร่ ก็ได้เพียงความว่างเปล่า
ถ้าหากทุ่มเทให้คนที่ไม่มีหัวใจ
จะต้องเป็นคนเข้มแข็งต่อจากนี้ไป
จะเลิกเป็นคนอ่อนไหวให้คนที่ทำร้ายกัน
แต่คิดจะลืมเท่าไหร่ กลับไม่เคยลืมสักวัน
มันไม่เข้าใจทำไม สุดท้ายก็ยังไปรักเธอ
เพราะว่าเธอคนนี้ ที่มีให้เพียงความผิดหวัง
เคยเสียน้ำตากี่ครั้ง หัวใจก็ยังให้อภัย
ทุกครั้งมันเป็นคำถาม เจ็บนี้จะนานถึงเมื่อไหร่
ถ้าไม่ยอมตัดขาดเธอไป ต้องเจ็บวนไปอยู่อย่างนี้
